Integracja sensoryczna
Integracja sensoryczna
Zajmujemy się całościową diagnozą i terapią integracji sensorycznej (SI) dzieci od 2 roku życia.
Nasi certyfikowani terapeuci posługują się najnowszymi testami służącymi do diagnozy dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej.
Diagnoza dziecka z zaburzeniami integracji sensorycznej jest składową obserwacji danego dziecka (jego swobodnego zachowania, sposobu poruszania się), wywiadu z rodzicami, prób klinicznych, wykonania niezbędnych testów, a na końcu analizy wyników. Diagnoza zawiera szczegółowy opis charakterystycznych dla danego dziecka zaburzeń, a także zalecenia do terapii oraz zestaw ćwiczeń do domu.
Ćwiczenia odbywają się na specjalnie wyposażonej sali bogatej w wieloraki sprzęt terapeutyczny, jednakże na niej się nie kończy.
Terapia SI często mylona jest ze zwykłą zabawą. Ma ona jednak formę „naukowej zabawy”, podczas której dziecko z przyjemnością uczestniczy w zajęciach oraz ma wrażenie, że to ono wraz z terapeutą je tworzy. Patrząc na to z boku rzeczywiście ma się wrażenie, że dziecko przez całe zajęcia zajmuje się zabawą.
W rzeczywistości jest to jednak dla dziecka ciężka praca, ponieważ każde zadanie ruchowe ma określony cel terapeutyczny oraz tworzy ciąg następujących po sobie dokładnie przemyślanych i celowo dobranych czynności.
Ćwiczenia oraz ich intensywność są oczywiście indywidualnie dobierane do każdego dziecka oraz jego rodzaju zaburzeń, jednak z biegiem czasu stanowią coraz większe wyzwania do pokonania dla dziecka.
Oznaki poprawy:
- Dziecko jest bardziej otwarte, bardziej uśmiechnięte, ma więcej wiary w siebie
- Zachowanie dziecka jest lepiej zorganizowane
- Dziecko lubi ruch
- Dziecko wykazuje starania i wytrwałość w osiąganiu celu
- Zachowanie dziecka jest bardziej nakierowane na cele
- Dziecko wystawia na próbę swoje umiejętności motoryczne
- Dziecko rozpoczyna i planuje działania, zmienia aktywności
Niektórymi objawami zaburzeń integracji sensorycznej mogą być:
- Nadruchliwość
- Problemy z koncentracją
- Problemy z koncentracją
- Niezgrabność ruchowa, a co za tym idzie problemy z podejmowaniem nowych zajęć ruchowych jak na przykład jazda na rowerze, bieganie, pływanie
- Problemy w wykonywaniu precyzyjnych ruchów manualnych np. rysowanie, cięcie, pisanie, malowanie, nawlekanie
- Dysleksja, dysortografia, dyskalkulia
- Unikanie kontaktu z rówieśnikami
- Problemy w szkole, złe zachowanie, problemy emocjonalne
- Problemy z czytaniem
- Unikanie miejsc hałaśliwych, zatłoczonych
- Niechęć do zabaw na placu zabaw (zabawy w piasku, huśtanie, zjeżdżanie na zjeżdżalni)
- Niechęć do zakładania niektórych ubrań (gryzące ubrania, metki)
- Nadwrażliwość na światło
- Unikanie obcinania włosów, paznokci
- Chęć jedzenia tylko i wyłącznie wybranych potraw
- Niekontrolowane ruchy kończyn
- Poszukiwanie nowych, mocnych bodźców poprzez mocne drapanie, machanie rękoma, wyginanie palców, przeciskanie się przez ciasne powierzchnie, ugniatanie w kocu, mocne huśtanie, kręcenie na fotelu obrotowym
- Chodzenie boso, rozbieranie się, chodzenie nago, szukanie doznań cieplnych
Terapia ma wiele poziomów odziaływania, m.in. należą do nich ćwiczenia domowe oraz modyfikacja otoczenia. Terapeuta oraz rodzice dziecka muszą być świadomi, jakie codzienne aktywności i bodźce z otoczenia mogą pozytywnie wpłynąć na jego zachowanie, stan pobudzenia, emocje, koncentrację uwagi, koordynację. Dzięki temu kontrola bodźców dopływających do dziecka odbywa się nie tylko na sali integracji sensorycznej, ale również w środowisku domowym, szkolnym, rówieśniczym. Dzięki takiej współpracy można oczekiwać, że efekty terapii dadzą większe rezultaty.
Musimy być świadomi, że każdy organizm stanowi jedną całość i gdy zaistnieją nieprawidłowości w funkcjonowaniu choćby jednego z układów sensorycznych, w pewien sposób cierpi całe nasze ciało. Ważną rzeczą jest fakt, że zaburzenia w obszarze integracji sensorycznej mogą objawiać się w każdym wieku i mogą dotyczyć zarówno dzieci, niemowląt jak i dorosłych.
